Wie het tegenwoordig nog waagt om op internet iemand op een taalfout te wijzen loopt grote kans om zijn of haar oren te worden geslagen met een artikel met de titel ‘Onderzoek bewijst: taalnazi’s hebben een moeilijk karakter’. In dit artikel ga ik hierop in, zodat wij taalnazi’s terug kunnen slaan 😉
Wat is een taalnazi?
Taalnazi is een pejoratief (een woord met een negatieve ondertoon) voor mensen die waarde hechten aan een correct gebruik van de taal. Zelf spreek ik liever van taalpurist. Sommige taalpuristen gebruiken het woord taalnazi echter als geuzennaam.
Leren van taalnazi’s
Zelf maak ik ook fouten. Meestal zijn dat fouten waarvan ik zelf ook wel weet dat ze fout zijn, maar in een onoplettend moment gebeuren.
Bijvoorbeeld wanneer ik een tekst schrijf en deze verschillende malen verander. Bij het aanpassen worden dan soms fouten gemaakt die ik niet meteen opmerk. Het beste is dan een paar uur later het artikel rustig door te lezen voordat ik het publiceer of aflever. Doch wanneer de factor tijd een belangrijke rol speelt schiet dat er nog weleens in.
Terecht word ik dan op mijn fouten gewezen. Zeker op deze website waar ik ook anderen de maat neem. Ik bedank de collega taalnazi dan en probeer het de volgende keer beter te doen.
Ik zal echter nooit haatdragend reageren naar diegene, zoals heel veel mensen die op een taalfout worden aangesproken wel doen. Blijkbaar is het voor hen de ultieme vernedering op een fout te worden aangesproken. Ik zou dan zeggen, leer van je fouten zodat je het niet weer doet.
Bovendien: Moeilijke mensen vertellen je vaak wat anderen alleen maar denken…
Hebben taalnazi’s een moeilijk karakter?
Zoals ik in de inleiding al zei, wie tegenwoordig op internet iemand aanspreekt op een taalfout wordt met de volgende link om de oren geslagen: https://www.esquire.com/nl/stijl-carriere/news/a3391/taal-moeilijk-mens/
Volgens dit artikel zijn mensen die zich ergeren aan taalfouten onvriendelijker en kunnen ze moeilijk omgaan met afwijkingen. Het baseert zich hierbij op een kort artikel over een onderzoek van de Universiteit van Michigan.
Het Engelstalige artikel spreekt in het begin echter van introverte mensen en extraverte mensen. Introverte mensen hebben meer moeite met taalfouten dan extraverte mensen.
Aan het eind concludeert men: “Bovendien zijn minder aangename mensen gevoeliger voor grammaticale fouten, terwijl meer gewetensvolle en minder open mensen gevoelig zijn voor typefouten, aldus de onderzoekers.”
Blijkbaar vinden de onderzoekers introverte mensen dus minder aangenaam dan extraverte mensen. Dat mag, maar dat is een kwestie van smaak en geen wetenschap!
Persoonlijk ga ik liever om met introverte mensen die iets zinnigs te zeggen hebben, dan met extraverte mensen die er allemaal onzin uitgooien. Ook dit is puur mijn persoonlijke voorkeur.
De hand in eigen boezem
Omdat ik niets wil afdoen aan een wetenschappelijk onderzoek stel ik mezelf de vraag: Ben ik een moeilijk en/of onaangenaam persoon?
Dat is vanuit mezelf een beetje moeilijk te beoordelen, doch gelukkig beschik ik over een gezonde dosis zelfreflectie. Ik zou mezelf willen kenschetsen als perfectionist en ja, perfectionisten kunnen best een beetje moeilijk zijn. Zowel voor anderen als voor zichzelf.
De vraag of ik een onaangenaam persoon ben heb ik aan wat anderen gesteld. Doch niemand beschreef mij als een onaangenaam persoon. Het zou natuurlijk kunnen zijn dat ze me dat niet in mijn gezicht durven te zeggen 😉
Wel klopt het dat ik eerder introvert dan extravert ben, doch niemand in mijn omgeving vindt dat onaangenaam. Overigens is bijna niemand totaal introvert of totaal extravert. De meeste mensen zitten ergens tussen beide in waarbij de omstandigheden ook een rol spelen.
Taalnazi’s versus taalnozems
De conclusies die in het Nederlandstalige artikel worden getrokken zijn dus een ietwat overdreven weergave van het Amerikaanse artikel. Maar laten we ervan uitgaan dat taalnazi’s vervelende mensen zijn. Wie zijn dan degenen die niet behoorlijk Nederlands willen schrijven?
Behalve dat het maken van veel taalfouten erg dom staat is het ook een teken van onverschilligheid en gebrek aan respect naar anderen toe. Men wil geen moeite doen begrijpelijk Nederlands te schrijven en de ander moet maar begrijpen wat er wordt bedoeld.
NB: Ik gebruik hier de term ’taalnozems’ omdat het ietwat op taalnazi’s lijkt. In het moderne taalgebruik zou het eigenlijk ‘taalwappies’ moeten zijn.
Mensen die niet tegen kritiek kunnen
Beroerd Nederlands schrijven en spreken is één ding, maar er absoluut niet op aangesproken wensen te worden is een ander ding. Wat zijn dat voor mensen die je niet op hun fouten mag wijzen en boos worden wanneer je dat wel doet?
We hebben vast allemaal weleens een talentenjacht op tv gezien. Vaak heel vermakelijk is het wanneer iemand verschrikkelijk slecht zingt maar zelf denkt een toptalent te zijn. Wanneer de jury hen dan vertelt dat ze niet doorgaan reageren ze vaak woedend. Uiteraard levert het vermakelijke tv op wanneer iemand dan uit boosheid de blote billen aan de jury toont.
Uit onderzoek is gebleken dat juist mensen die ergens slecht in zijn geen kritiek verdragen. Terwijl iemand die juist ergens goed in is eerder kritiek accepteert om nog beter te worden.
De meeste mensen ontvangen niet graag kritiek. Als afweermechanisme verzinnen we dan een reden om het toch op die manier te blijven doen. Hiervoor bestaat een (uiteraard weer) Engelstalig term ‘expedient escape’ wat in goed Nederlands ‘doelmatige ontsnapping’ betekent.
Bij degenen die ergens slecht in zijn is deze doelmatige ontsnapping sterker en de reactie ook veel grover. Dat verklaart waarom er op internet veel wordt gescholden door degenen die op hun taalfouten worden gewezen.
Wat voor soort mensen kunnen er niet tegen kritiek en gaan dan schelden? Hieronder beschrijf ik een aantal soorten mensen die geen kritiek kunnen verdragen.
Domme mensen
Eerder haalde ik al even een voorbeeld aan dat mensen die slecht in hun vak zijn minder goed tegen kritiek kunnen dan mensen die goed in hun vak zijn. Dit heeft met intelligentie te maken.
Intelligente mensen zijn zich meer bewust dat dingen beter kunnen. Domme mensen zijn door hun domheid niet in staat dat te zien en overschatten daardoor hun eigen prestaties.
Wanneer een intelligent iemand een werkstuk inlevert is diegene zich ervan bewust dat er fouten in zitten. Een dom iemand denkt juist dat het iets geniaals heeft gepresteerd en levert het vol trots in.
Wanneer het werkstuk van de dommerik vol fouten blijkt te zitten botst dat met diens belevingswereld.
Mensen met een laag zelfbeeld
Mensen met een laag zelfbeeld, daardoor weinig zelfvertrouwen, kunnen slecht tegen kritiek. Ze zijn niet goed in staat onderscheid te maken tussen kritiek op wat iemand doet en de persoon zelf. Kritiek zien ze dus als een afwijzing van hen als persoon.
Mensen met een vermijdende persoonlijkheidsstoornis
Mensen met een vermijdende persoonlijkheidsstoornis, ook wel een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis genoemd, zijn bang iets verkeerds te toen of zeggen. Ze zijn bang, terughoudend en overgevoelig voor kritiek.
Uit angst voor kritiek nemen ze niet deel aan gesprekken en ondernemen geen actie voor ze zeker weten dat ze geaccepteerd worden. Ze kijken de spreekwoordelijke kat uit de boom.
Bij kritiek zal iemand met een vermijdende persoonlijkheidsstoornis minder snel geneigd zijn om agressief te reageren, maar eerder in zichzelf keren.
Narcisten
Met een narcist bedoelen we iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Iemand die deze stoornis heeft is egoïstisch, manipulatief, kan zich niet in anderen verplaatsen, denkt speciale rechten te hebben en kan ook niet tegen kritiek.
Narcisme is een niet te onderschatten persoonlijkheidsstoornis die zeer dicht tegen psychopathie aanzit.
Kritiek staat voor een narcist gelijk aan de ultieme vernedering. Ze maken zichzelf wijs dat ze perfect zijn. Een narcist heeft een vals zelf ontwikkeld waarin ze superieur zijn. Wanneer je kritiek op ze hebt dan val je hun valse zelf aan. Dit maakt ze razend en kan zelfs gevaarlijk zijn.
Narcisten laten in hun leven een spoor van emotionele vernieling achter, maar voelen zich daar totaal niet schuldig over. Ze zetten zichzelf juist neer als het slachtoffer en vertellen anderen dat het werkelijke slachtoffer een door en door slecht persoon is.
Agressieve reacties op internet
In de anonimiteit van het internet is het makkelijk om agressief te reageren wanneer iemand je aanspreekt op een taalfout. Zelf heb ik dat bij wijze van experiment ook een aantal keren gedaan, om te kijken hoe er op zou worden gereageerd.
Iemand die ik aansprak op onjuist spatiegebruik begon meteen te schelden met “taalnazi zeikerd”, hetgeen ook weer grammaticaal onjuist is.
Een ander probeerde mij het etiketje van de narcistische persoonlijkheidsstoornis op te plakken, zonder dit feitelijk te benoemen. Uit een bezoekje aan haar profiel bleek dat ze ervaring had met narcistisch misbruik. Waarschijnlijk meent ze hierdoor overal narcisten te zien.
Doch in tegenstelling tot narcisten heeft deze taalnazi wel zelfreflectie. Dit voorval deed mij dan ook besluiten om onbekenden niet meer op hun taalfouten aan te spreken via sociale media.
In het echte leven kun je een inschatting maken of iemand weerbaar is en enige kritiek kan verdragen. Maar op internet weet je niet met wie je te maken hebt.
Zijn taalnazi’s de enigen met een moeilijk karakter?
Terugkomend op de vraag “Hebben taalnazi’s een moeilijk karakter?” zeg ik: Het zou heel goed kunnen dat wij ons eerder ergeren aan taalfouten en dat eerder uiten. Maar degenen die daar boos om worden hebben evenzogoed een moeilijk karakter.
Dus wanneer je weer met het artikel ‘Onderzoek bewijst: taalnazi’s hebben een moeilijk karakter’ om je oren wordt geslagen dan kun je nu terugslaan met een link naar dit artikel!